پاتوق دوستان

کودکی ده ساله که دست چپش در یک حادثه رانندگی از بازو قطع شده بود، برای تعلیم فنون رزمی جودو به یک استاد سپرده شد. پدر کودک اصرار داشت استاد از فرزندش یک قهرمان جودو بسازد. استاد پذیرفت و به پدر کودک قول داد که یک سال بعد می تواند فرزندش را در مقام قهرمانی کل باشگاه ها ببیند.
در طول شش ماه استاد فقط روی بدنسازی کودک کار کرد و در عرض این شش ماه حتی یک فن جودو را به او تعلیم نداد. بعد از آن خبررسید که یک ماه بعد مسابقات محلی در شهر برگزار می شود.

استاد به آن کودک فقط یک فن آموزش داد و تا زمان برگزاری مسابقات فقط روی همان فن کار کرد. سر انجام مسابقات انجام شد و کودک توانست در میان اعجاب همگان, با استفاده از آن یک فن, همه حریفان خود را شکست دهد!
سه ماه بعد کودک توانست در مسابقات بین باشگاه ها نیز با استفاده از همان تک فن برنده شود و سال بعد نیز در مسابقات کشوری، آن کودک یک دست موفق شد تمام حریفان را زمین بزند و به عنوان قهرمان سراسری کشورانتخاب گردد. وقتی مسابقات به پایان رسید، در راه بازگشت به منزل، کودک از استاد رازپیروزی اش را پرسید. استاد گفت: "دلیل پیروزی تو این بود که اولاً به همان یک فن به خوبی مسلط بودی، ثانیاً تنها امیدت همان یک فن بود، و سوم اینکه راه شناخته شده مقابله با این فن ، گرفتن دست چپ حریف بود که تو چنین دست نداشتی!

 دیدگاه مدیر وبلاگ (طاها تهرانی) :
 دوستان گرامی می بایست یاد بگیریم که معلولیت جسمانی دلیلی برای توجیه خانه نشینی نیست چه بسا کسانی هستند با داشتن معلولیت جسمی نقطه های رسیدند که حتی یک انسان کاملا سالم به آن عمل هم نمی تواند فکر کنذ چه برسد به عمل  آن به عنوان مثال می توان به یک بانو ایرانی اشاره کرد که با وجود نداشتن دو دست ناامید و مایوس نشد و بلکه به حدی از خود باوری رسید است که تمام کارهای روزمره خود ( پخت غذا،دم کردن چای و ریختن آن داخل استکان و ....) را با انگشتان پا خود انجام می دهد ماجرا تنها به اینجا ختم نمی شود ایشان با تمرکز برداشته های خود و قبول وضعیت فعلی خود به یک استاد نقاشی مبدل گردیده است که آثر زیبایی از خود به تصویر کشیده .نمی خواهم از اصل موضوع دور شوم تنها به این جمله بسنده می کنم که نتیجه اخلاقی که می شود از این داستان  گرفت  "استفاده صحیح از چیزهایی که داریم و نداریم."

حال نوبت شما دوست گرامی است که این مطلب را خوانده اید  نظر ودیدگاه خود را نسبت به این مطلب بیان کنید . در ضمن دیدگاه شما با اسم خودتان  در زیر این داستان کوتاه درج می گردد 

 دیدگاه اول
 محمد ویسی - داستان  جذابی بود  واقعا" انسان با پشتکار وتلاش به همه چیز     می رسد. ا تشکر از شما  Noentery92 .blogfa.com